(English following.)
Αυτή η εποχή του χρόνου, μετά τα πρωτοβρόχια και την επαναφορά στην καθημερινότητα τού σχολείου, έρχεται να γεμίσει την εικόνα με το πουλόβερ πάνω από το πουκάμισο και τα κοτλέ παντελόνια, τα χαλιά, τις φλοκάτες, και τους "διαδρόμους" να γεμίζουν την κάθε γωνιά τού πατώματος, κάνοντας το περπάτημα με τις κάλτσες εύκολο. Έτσι, που να είναι πιο άνετα να καθίσω κάτω και να απλώσω το βιβλίο, τα τετράδια, το επιτραπέζιο, την παρέα μου. Άλλες φορές, το ίδιο πάνω στα κρεββάτια. Συχνά μόνος, πάνω στο κρεββάτι, με το κεφάλι και το ένα χέρι να εξέχουν, να γράφουν ή να σχεδιάζουν στο τετράδιο που βρίσκεται στο πάτωμα. Το κασσετόφωνο πάνω στο γραφείο/βιβλιοθήκη.
Τα σκεπάσματα, τα χαλιά, τα κοτλέ και οι φλοκάτες, πράσινα, κόκκινα, καφέ της ώχρας, ή γκρίζα, κίτρινα και άσπρα, πιο σπάνια. Το κόκκινο των σκεπασμάτων και το καστανό τού ξύλου γεμίζουν το σπίτι, με το μέταλλο τού διάκοσμου πότε να περιγράφει και πότε να στιγματίζει τις μορφές.
Το τεχνητό φως, απλωμένο στους τοίχους και το ταβάνι, μέσα από τις δυο χιλιάδες διαθλάσεις τού φωτιστικού σώματος. Σχήματα, που πάνω τους αφήνω την φαντασία να πάρει τα ηνία, και να με παρασύρει για ώρες και ώρες. Το φως ενός κεριού, σαν συνωμότης στα μεγαλεπίβολα σχέδια της μετατροπής του κόσμου όλου σε έναν οικουμενικό παράδεισο.
Πόσες φορές δε λύσαμε όλα τα προβλήματα της γης, αυτή την εποχή του χρόνου;
This time of the year, after the first rains and the return to the school reality, the picture completes with the sweater over the shirt and the corduroy pants, the rugs, the shaggy woolen rugs and the long covers to fill every patch of visible floor, making socks-only walking self evident. In such a way, that it's more comfortable to sit down and spread around the book, the note books, the board game, my companion. The same, for that matter, on the beds. Often enough - alone, over the bed covers, the head and the sole hand on the side, writing or drawing in the note book that lies on the floor. The cassette-player on the library/office.
The covers, the rugs, the corduroys and the woolen rugs being green, red, ochre, or -less often- grey, yellow or white. The red of the covers and the nut-brown fill the whole house, with the metallic ornaments to either circumscribe or juxtapose the forms.
The artificial light, spread on the walls and the ceiling, through two thousand refractions of the lighting apparati. Shapes, on which I leave imagination to take the reins, and drift for hours and hours. The candle light, like a conspirator to the big plans of turning the whole world to a paradise for all.
How many times was it, that we solved all the problems of the earth, this time of the year!
Κυριακή, ι' Νοέμβρίου ,βκδ'
Την ανάλογη εποχή του χρόνου.
