Ψάχνοντας εντελώς άλλα πράγματα,
βρήκα ξανά τις μουσικές που έγραφα
όταν είχα τηλεφωνητή στο τηλέφωνο (μέσω ΟΤΕ)
και εξασκούσα τις συνθετικές μου δυνατότητες
με συνθέσεις περιορισμένου χρόνου
και κείμενα συγκεκριμένου θέματος.
Γέλασα τόσο ανακαλύπτοντάς τα, που θέλησα να μοιραστώ τη χαρά μου:
17 Ιουνίου
Τί καλύτερο για να προτρέψεις όλους όσους αρνούνται οποιοδήποτε μήνυμα,
από τα χάλκινα πνευστά;
1 Ιουλίου
"Μπετόβεν και μπουζούκι"
Για να μην ξεκόβουμε από τα λαϊκά στρώματα
15 Ιουλίου
Γιατί οι ηλεκτρονικοί ήχοι υποδηλώνουν
τεχνολογική κατάρτιση και σημαντικότητα.
Αναρωτιέσαι: "Μα καλά, πού πήρα, στο Κανάβεραλ;"
και στο καπάκι η παρότρυνση να αφήσεις μήνυμα.
1 Αυγούστου
Μία μίξη "συνθετικής δεινότητας" για φλάουτο και τσέμπαλο
και το σχόλιο στην ποιότητα.
17 Αυγούστου
Αν τους περικυκλώσω, θα φοβηθούν και θα αφήσουν μήνυμα!
Και την επόμενη μέρα θυμάμαι πως δεν διευκρινίζω το πότε να αφήσει μήνυμα ο άνθρωπος.
Άλλο ένα overdub.
1 Σεπτέμβρη
Το ξέρω πως δε θα γίνω ποτέ,
αλλά για μια διαφημισούλα τα κουτσοκαταφέρνω...
Οκτώβριος
Είπα να τους χτυπήσω στο φιλότιμο.
Θα με αφήσουν χωρίς ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι μου;
Κι όμως,
υπήρξαν παλιόπαιδα που ούτε τότε άφησαν μήνυμα.
2 Νοεμβρίου
Μετά είπα να μη μιλάω εγώ,
μπας και διορθωθεί το πράγμα,
τίποτα!
9 Νοεμβρίου
Με πήρε αποτώκα* η φάση,
αλλά το ξεπέρασα γρήγορα...
Δυστυχώς, έχασα την κασσέττα που είχα με τους χαιρετισμούς του τηλεφωνητή και το τι μου απαντούσαν φίλοι και γνωστοί.
Το μόνο που ξαναβρήκα σαν αρχείο στον υπολογιστή,
(ευλογημένα μπακ-απ)
είναι ένα μήνυμα σε ανάλογο τηλεφωνητή την ημέρα της γιορτής μου
από τον δαιμόνιο και "ετοιμοπόλεμο" Αντώνη Απέργη.
Αυτή την εποχή δεν έχω τηλεφωνητή,
ούτε εγκατεστημένο το Cubase.
2:38 μ.μ.
Τρίτη, στ' Νοεμβρίου ,βζ'
Φθινόπωρο
*Αποκάτω
