Είναι φορές που εκπλήσσεσαι, όταν βλέπεις να χωράει το όλο σε μόνο δυο του πόντους.
Ή μέσα στο όλο, δυο πόντοι του να χωράνε μόνο.
Σ' αυτή τη ματιά, την πολύ μακρινή ή την πολύ κοντινή,
συχνά ξανανακαλύπτω την παρουσία της ομορφιάς.
Είναι παράδοξο το πώς η ποίηση, βυθιζόμενη βαθιά και πιο βαθιά ακόμα, στα ενδόμυχα του δημιουργού, εξορύσσει αυτό που τον κάνει τόσο μοναδικό, για να το χρησιμοποιήσει ως κοινό σημείο κι ως σύνδεσμο με τον κόσμο.
