Είναι μια νύφη, πάντοτε,
που όταν κάτι φιλήσει,
θα το φιλέψει ομορφιά,
θα του προσφέρει ζήση.
Και τις χαρές και λύπισες
με μέτρο κατευνάζει
κι αφήνει ήσυχες καρδιές
απ' ό,τι τις ταράζει.
Απούσα, δεν θα θυμηθείς.
Παρούσα, η νηνεμία,
το φως, το απαύγασμα που ζεις
λέγεται αρμονία
Κ. Δευτέρα, στ' Μαρτίου ,βστ'
15:36
Δημήτρη, θα επανέλθω.
Για την ώρα με έχει απορροφήσει το παραμύθι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου