Η γριά μουσαφίρισσα

Είναι μία γριά, πραγματικά πολύ μεγάλη σε ηλικία, που γυρίζει όλον τον κόσμο
και κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους.
Έχει αφήσει πολύν καιρό την ερημιά απ' την οποία ξεκίνησε και ζει φιλοξενούμενη στους ανθρώπους που επισκέπτεται.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόσο μεγάλη φροντίδα απολαμβάνει από τους οικοδεσπότες της!
Είναι διπλά εντυπωσιακό, αν αναλογιστεί κανείς ότι η γριά αυτή δεν είναι καλή παρέα.
Απ' τη στιγμή που θα μπεί στο σπίτι, με έναν πειστικό τρόπο, άλλοτε ήρεμα, άλλοτε όχι (γνωρίζει καλά το πώς να πετύχει το στόχο της), επιβάλλει τους κανόνες της. Κανόνες που υπό την επιροή της, γίνονται άμεσα αποδεκτοί.
Το σπίτι δεν θα δεχτεί κανέναν άλλο επισκέπτη.
Είναι ούτως ή άλλως ασήμαντοι και άχρηστοι κατά την παρουσία της.
Οι σπιτονοικοκύρηδες δεν θα την αφήσουν στιγμή αν είναι δυνατόν.
Θα την ταΐσουν, θα την ποτίσουν, θα της δείξουν στοργή,
γιατί αυτή μόνο είναι αληθινός τους σύντροφος.
Εκτός αυτού, είναι τυφλή και κωφάλαλη, γι αυτό χρειάζεται όλη τους τη φροντίδα και την αγάπη.
Είναι πραγματικό στήριγμα της ανθρωπιάς τους,
και καθρεύτης τους.
Γι' αυτό και όλοι την λατρεύουν, παρ' όλο τον πόνο τους.
Γι' αυτό κάνουν ό,τι μπορούν για να την ευχαριστήσουν, όσο είναι δίπλα τους.
Δεσπόζει και καλύπτει όλα τα τριγύρω τους.

Αυτή μόνο αποφασίζει πότε θα φύγει, κανένας δεν έχει τη δύναμη να τη διώξει.
Ας την αντιπαθεί, τη θέλει.
Ας τη μισεί, την έχει ανάγκη.
Σαν φύγει, για λίγο, την βλέπουν όπως είναι:
Γριά, τυφλή, κωφάλαλη, δεσποτική.

Το όνομά της είναι "Μοναξιά"
και γράφεται πάντα με καθαρά γράμματα.