Busca tu rio

Τελείωσα κατά τις τέσσερις παρά από τη δουλειά και βγήκα να πάρω το 500.
Κατά τις 04:26 ήμουν ήδη στον Άγιο Ελευθέριο κι αποβιβαζόμουν.
Εκεί το είδα.
Ήταν μεγάλο και φώτιζε τη δύση όπως θέλουμε να φωτίζουμε τις νύχτες που ξαγρυπνούμε με μια διάθεση ρομαντισμού.
Ρομαντισμού; Δεν είμαι σίγουρος ότι ξέρω τί σημαίνει ο όρος...
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχουμε μια διάθεση που μας κάνει να λέμε ότι τα πράγματα είναι υπέρ της ζωής και όσων την συντηρούν και την εξυψώνουν, όχι το αντίθετο. Ό,τι κι αν σημαίνει για εμάς αυτό.

Το φεγγάρι φάνταζε φωτεινό και όμορφο.
Πιο πριν, όταν δεν είχα σχολάσει ακόμα σκεφτόμουν να πάρω ένα ταξί και να φτάσω νωρίς σπίτι μπας και κοιμηθώ καμμιά ώρα παραπάνω αυτή τη φορά. Αλλά λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο.
Στο μπλιμπλίκι άκουγα το "Nací en al amor" (γεννημένος στην αγάπη) και αποφάσισα να το πάρω πάλι με τα πόδια.

No tengo lugar y no tengo paisaje, Yo menos tengo patria.
(Δεν έχω μέρος και δεν έχω γη, λιγότερο έχω πατρίδα.)

Θα έκανα αυτή τη διαδρομή για να βλεπόμαστε με το φεγγάρι και θα απολάμβανα το πρωινό. Αυτά τα δυο-τρία χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι τα έχω κάνει πολλές φορές γιατί δε μου περίσσευαν λεφτά για ταξί, τί θα με πείραζε τώρα, που είχα και λόγο σοβαρό;

Αυτή τη φορά μάλιστα δεν πήρα την ευθεία οδό.
Μετά την εθνική οδό κάτω απ' τη γέφυρα, στο πρώτο στενό που μου έκανε γούστο έστριψα και μπήκα στις γειτονιές. Στις γειτονιές που δεν βλέπω σαν πάω ή γυρίζω απ' τη δουλειά, γιατί δε μ' αφήνουν οι παρωπίδες.

Το μπλιμπλίκι παίζει "Calexico" και εγώ περνάω εξ' ίσου καλά με το απόγευμα που με χτυπούσε ο ήλιος στο τρένο και ανακάλυπτα σαν αρχαιολόγος πάνω στο χαρτί, με σκαπάνη το στυλό μου, το διάλογο μιας κοπέλας με τον προπάππου της.

when you can't find the hours
days keep on slipping thru
avenues under construction
blocking out your sky blues
burried beneath the letters
bills and the junk in the mail
finding the strain to your heart
from the troubles down the trail

Σ' ένα σπίτι απλωμένα ρούχα παιδικά.
Σ' άλλο, μες στον κήπο, άνθη μυροβόλα.

Πίσω από τα κτίρια, προβάλλει και εξαφανίζεται ο συνοδοιπόρος μου δορυφόρος.
Ναι, πηγαίνουμε κι οι δύο δυτικά.

everyday on my way home
the clouds would break and the angels
would sing their refrain

Στους δρόμους τους έρημους το βήμα μου ακούγεται μες στην ησυχία των πέντε παρά.
Η μουσική που ακούω μόνος και τα βήματα μου που ακούει όποιος είναι ξύπνιος.
Αντανακλά ο ήχος στους τοίχους των ταπεινών σπιτιών.
Πάλι γράφω χιλιόμετρα. Ούτε αυτά τα παπούτσια θα κρατήσουν, σαν όλα τα προηγούμενα.

So close your eyes
Slow your breath
Dream of northern lights
Around this dance of death

Αυτό μου αρέσει, βάζω το μπλιμπλίκι να το παίζει συνεχώς.

No abandones, no llores, busca tu rio
No te sientas perdido
Gira, vuelta y vuelta gira
Danza de la muerte
Que viene a verte
Bailala

(Μην εγκαταλείπεις, μην κλαις, ψάξε τον ποταμό σου.
Μη νιώθεις απώλεια
Γύρισε, ξανά και ξανά γύρισε
Χορός του θανάτου
που έρχεται στο άδειασμα
Στριφογύρισε)

Ξαναβγήκα στο δρόμο και μετά από λίγο έστριψα δεξιά.
Μπήκα σε ένα σκοτεινό δρόμο και πηγαίναμε παράλληλα.
Εγώ στο δρόμο, ο δορυφόρος πίσω από τα σπίτια.

Κι οι δυο πηγαίναμε δυτικά.

Λίγο με λίγο οι δρόμοι γινόντουσαν και πιο γεμάτοι, οι συναντήσεις πιο συχνές.

Πηγαίναμε και οι δύο να δύσουμε.

Η ανατολή στην πλάτη μας.

Χαθήκαμε κι οι δυο από τους δρόμους.

No abandones, no llores, busca tu rio
No te sientas perdido
Gira, vuelta y vuelta gira


*Η μετάφραση είναι δικιά μου και πολύ πιθανά, από λίγο έως πολύ, λάθος.
Δε γράφω τί λέει το τραγούδι, αλλά το τί ακούω.

Ημέρα πια